Η Κυβέρνηση του Βασιλείου της Σουηδίας είναι το εθνικό γραφείο και το ανώτατο εκτελεστικό όργανο της ΣουηδίαςΤο - όνομα ("η Κυβέρνηση") χρησιμοποιείται τόσο σε Θεμελιώδεις Νόμους του Βασιλείου και στην καθομιλουμένη, ενώ η μεγάλη μορφή χρησιμοποιείται μόνο σε διεθνείς συνθήκες. Η Κυβέρνηση λειτουργεί ως συλλογικό όργανο με την συλλογική ευθύνη και αποτελείται από τον Πρωθυπουργό διορίζονται και παύονται από τον πρόεδρο του σουηδικού κοινοβουλίου, διορίζονται και παύονται κατά τη διακριτική ευχέρεια του Πρωθυπουργού. Μετά την έγκριση του Όργανο της Κυβέρνησης από τη μία τον ιανουάριο του, η Κυβέρνηση υπό την παρούσα μορφή συντάγματος συγκροτήθηκε και κατά συνέπεια, ο σουηδός Μονάρχης είναι πλέον έννομο οποιαδήποτε ονομαστική εκτελεστικές αρμοδιότητες όσον αφορά τη διακυβέρνηση του Βασιλείου, αλλά συνεχίζει να χρησιμεύσει ως μια αυστηρά τελετουργικό αρχηγός του κράτους. Το Όργανο της Κυβέρνησης, ένας από τους Θεμελιώδεις Νόμους του Βασιλείου ορίζει τις κύριες αρμοδιότητες και τα καθήκοντα της η Κυβέρνηση (συμπεριλαμβανομένων τον Πρωθυπουργό και άλλους υπουργούς) και πώς σχετίζεται με άλλα όργανα του Κράτους. Οι περισσότερες κρατικές διοικητικές αρχές, σε αντίθεση με τις τοπικές αρχές, τα είδη σύμφωνα με την Κυβέρνηση, συμπεριλαμβανομένων των Ενόπλων Δυνάμεων, της ακτοφυλακής, των Τελωνειακών Υπηρεσιών και της σουηδικής αστυνομίας. Αν και η Δικαιοσύνη τεχνικά είδος σύμφωνα με την Κυβέρνηση στη δημοσιονομική έννοια, το Κεφάλαιο έντεκα από το Μέσο δημόσιο παρέχει εγγυήσεις για την διασφάλιση της ανεξαρτησίας της. Σε ένα μοναδικό χαρακτηριστικό της σουηδικής συνταγματικό σύστημα, επιμέρους υπουργοί του δεν φέρουν καμία επιμέρους υπουργική ευθύνη για την απόδοση των οργανισμών εντός του χαρτοφυλακίου τους, όπως οι γενικοί διευθυντές και άλλους κυβερνητικούς οργανισμούς εκθέσεις απευθείας στην Κυβέρνηση ως συνόλου και των μεμονωμένων υπουργών δεν μπορεί να παρέμβει σε μεμονωμένες περιπτώσεις σε θέματα που θα πρέπει να γίνεται από τις επιμέρους υπηρεσίες, εκτός αν προβλέπεται διαφορετικά στο νόμο έτσι, η προέλευση του υποτιμητική, στη σουηδική πολιτική γλώσσα, όρος υπουργική κανόνα. Η Κυβέρνηση της Σουηδίας είναι το υψηλό συμβαλλόμενο μέρος, όταν εισέρχονται σε συμφωνίες με ξένες κυρίαρχα κράτη και διεθνείς οργανισμούς (όπως είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση), σύμφωνα με: μία από τις Όργανο της Κυβέρνησης. Στα περισσότερα από τα άλλα κοινοβουλευτικά συστήματα (μοναρχίες και δημοκρατίες όσο) αυτή η επίσημη λειτουργία της είναι συνήθως στην αρμοδιότητα του αρχηγού του κράτους, αλλά ασκείται από τους υπουργούς με τέτοιο όνομα. Το κεφάλαιο, το Άρθρο επτά ορίζει ότι οι νόμοι και τα διατάγματα που εκδίδονται από την Κυβέρνηση (από τον Πρωθυπουργό ή άλλο γραφείο υπουργού), και στη συνέχεια δημοσιεύθηκε στο σουηδικό Κώδικα νόμων. Μετά τις γενικές εκλογές, πρόεδρο του σουηδικού κοινοβουλίου, αρχίζει να έχει συνομιλίες με τους ηγέτες των κομμάτων με αντιπροσωπεία του σουηδικού κοινοβουλίου, στη συνέχεια ο Ομιλητής προτείνει έναν υποψήφιο για Πρωθυπουργό. Η υποψηφιότητα τίθεται σε ψηφοφορία στο κοινοβούλιο Εκτός αν την απόλυτη πλειοψηφία των μελών (βουλευτές) ψήφους"όχι", ο διορισμός, διαφορετικά απορρίπτεται. Ο Ομιλητής πρέπει στη συνέχεια να βρει ένα νέο υποψήφιο Αυτό σημαίνει ότι το μπορεί να συναινέσει σε μια Πρωθυπουργού, χωρίς τη ρίψη κάθε"ναι"ψήφους.
Μετά την εκλογή του ο Πρωθυπουργός διορίζει το υπουργικό συμβούλιο και ανακοινώνει τους να το.
Η νέα Κυβέρνηση αναλαμβάνει καθήκοντα σε ένα ειδικό συμβούλιο που πραγματοποιήθηκε στο Βασιλικό Παλάτι πριν από το Μονάρχη, κατά την οποία ο Ομιλητής του σουηδικού κοινοβουλίου επίσημα ανακοινώνει στον Μονάρχη που το έχει εκλεγεί νέος Πρωθυπουργός και ότι ο Πρωθυπουργός έχει επιλέξει το υπουργικό συμβούλιο. Το μπορεί να ρίξει μια ψήφο μη εμπιστοσύνης εναντίον κάθε ενιαίο γραφείο υπουργού, αναγκάζοντας έτσι μια παραίτηση. Για να πετύχει μια ψήφο εμπιστοσύνης πρέπει να υποστηρίζεται από την απόλυτη πλειοψηφία (βουλευτές) ή απέτυχε. Αν ψήφο εμπιστοσύνης ρίχνει εναντίον του Πρωθυπουργού αυτό σημαίνει ότι το σύνολο της κυβέρνησης απορρίπτεται. Ένα χαμένο κυβέρνηση έχει μία εβδομάδα για να καλέσετε για τις γενικές εκλογές ή αλλιώς η διαδικασία διορισμού νέου Πρωθυπουργού ξεκινά εκ νέου. Κάθε διορισμό του νέου Πρωθυπουργού θεωρείται να οδηγήσει σε ένα νέο γραφείο, ανεξάρτητα από το εάν ο Πρωθυπουργός θα ανανεωθεί ή όχι. Ωστόσο, δεν υπάρχει καμία αυτόματη παραίτηση εξής μια ήττα σε βουλευτικές εκλογές, λοιπόν, τις εκλογές δεν έχει πάντα ως αποτέλεσμα σε ένα νέο υπουργικό συμβούλιο. Παλαιότερα γνωστό ως το, το όνομα άλλαξε σε Κυβερνητικά Γραφεία στη μία τον ιανουάριο του με την τρέχουσα Όργανο της Κυβέρνησης, το οποίο τέθηκε σε ισχύ. Το Όργανο της Κυβέρνησης εν συντομία αναφέρει στο Κεφάλαιο, Άρθρο που δεν υπάρχει προσωπικό, οργάνωση που στηρίζει την Κυβέρνηση, γνωστή ως τα Κυβερνητικά Γραφεία.
